Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Πόσες φορές έχεις χρησιμοποιήσει αυτή τη φράση;
Πολλές.

Συνηθίζουμε να τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να περιγράψουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο. Χωρίς καμία επιλογή. Χωρίς καμία απολύτως λύση.

Είναι όμως έτσι ή έτσι νομίζεις;

Έχω βρεθεί κι εγώ πολλές πολλές φορές σε παρόμοια θέση. Έχω νιώσει απόγνωση, απελπισία, εξάντληση. Ακριβώς επειδή ο τρόπος που έβλεπα αυτή τη "θέση" - ανάμεσα στο γκρεμό και στο ρέμα - ήταν αδιέξοδη.

Και όλα άλλαξαν, όταν άλλαξα τον τρόπο μου.

Ο γκρεμός έχει γίνει για μένα το σημείο για να βλέπω μια σπάνια θέα. Εκεί μπορώ να βρίσκω μια νέα ισορροπία, ένα απολύτως καινούριο τρόπο να στέκομαι σταθερή, κοιτάζοντας με θάρρος τα απότομα και απόκρημνα κομμάτια της ζωής. Εκεί που γεννιέται το σθένος. Εκεί που κυριαρχεί η γενναιότητα.

Από την άλλη μεριά, το ρέμα.
Με τα κρυστάλλινα, διάφανα, γάργαρα νερά του. Ο ήχος τους μου θυμίζει ότι η ζωή "ρέει", ό,τι κι αν επιλέξω εγώ να κάνω. Η ροή τους συμβολίζει την κίνηση - που για μένα σημαίνει δράση, όσα κάνω για να γίνομαι καλύτερη, για να εξελίσσομαι, για να ενεργοποιώ την ορμή μου, για να αξιοποιώ το πάθος μου και τις δυνάμεις μου, για να πραγματοποιώ τους στόχους μου, κάθε μέρα.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε αυτή τη θέση, όπου μπροστά σου θα είναι ο γκρεμός και πίσω σου το ρέμα, ξέρεις ότι μπορείς να σκεφτείς διαφορετικά, ξέρεις ότι μπορείς να δεις διαφορετικά, ξέρεις ότι μπορείς να ακούσεις διαφορετικά.

Θα καταλάβεις ότι έχεις βρεθεί σε ένα σπάνιο σημείο του χωροχρόνου. Θα συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή σε έφερε σε αυτό το σημείο, όχι για να καταστραφείς. Σε έφερε εδώ για να δυναμώσεις, για να ακούσεις την εσωτερική σου φωνή, για να εμπιστευτείς τον εαυτό σου και τους ανθρώπους σου, για να πιστέψεις, για να επιθυμήσεις περισσότερο, για να αλλάξεις, για να μάθεις, για να γίνεις διαφορετικός.

Αλλάζοντας τον τρόπο σου, αλλάζεις και το αποτέλεσμα.

Σήμερα κάνω αυτά που με κάνουν καλύτερο από χθες!