De vereniging groeit, er worden mooie bijeenkomsten georganiseerd, waarbij kennisdeling hoog in het vaandel staat, maar ook vragen als 'hoe ziet de toekomst van de sector eruit?' en 'hoe blijft deze sector aantrekkelijk voor jongeren?'. Beide vragen komen bij elkaar als we kijken welke opgave er voor bodem en ondergrond in de nabije en wat verdere toekomst ligt. Iedereen die zich enigszins verdiept heeft in STRONG ziet dat er eerder meer dan minder werk komt in onze hoek. Maar wel ander werk, meer multidisciplinair, minder sectoraal. Wat mij betreft dus bij uitstek een uitdaging voor zowel de jongeren in ons vak, als voor de oudgedienden.
Maar ik wens de vereniging ook een echt verenigingsgevoel toe, wat mij betreft volgens het cliché 'work hard, play hard'. Laten we naast alle inhoudelijke onderwerpen die we behandelen er ook zo af en toe een feestje van maken. Goede herinneringen heb ik overgehouden aan de tweedaagse Bodembreed-symposia in Lunteren. Hoewel ik soms door de veelheid aan onderwerpen, workshops, sprekers door de bomen het bos niet meer zag, vond ik het avondprogramma (een biertje aan de bar, een melige pubquiz) belangrijk voor het aanhalen van contacten met mensen die je anders alleen maar in een werksetting tegenkomt. Het slotfeest van SBNS, waar ik velen van jullie heb mogen verwelkomen, had zo’n zelfde lading. Hoewel het onderwerp natuurlijk best een beetje droevig was (na 20 jaar houdt SBNS er mee op), was de bijeenkomst, met een hapje en een drankje, wat ons SBNS-ers betreft heel erg geslaagd. Een reünie van 20 jaar bodem, iedereen krioelde door elkaar en de catering had het wat lastig om iedereen te voorzien, een luxe-probleem!
Kortom: BodemBreed Forum: ga door op de ingeslagen weg, maar vergeet niet af en toe ook het (werkende) leven te vieren!
Bruno van Dunné
|