Amstel-Post

Nieuw logo Wielervereniging De Amstel

Lezers van de Amstelrondekrant hebben het natuurlijk al lang gezien…. De Amstel heeft een nieuw logo. Het oude logo kent zijn oorsprong uit 1992, de oprichting van WTC De Amstel. Inmiddels zijn we ruim een jubileum verder en vroeg herziene wet- en regelgeving om actualisering van de statuten. Nieuwe statuten was ook het moment om afscheid te nemen van de T (Toer) uit onze naam en werd in de ledenvergadering vastgesteld dat WV (Wielervereniging) de lading beter dekt. Al voor deze subtiele wijziging in de naam van De Amstel, werd er achter de schermen door Arnoud Beekman (vormgever van de Amstelrondekrant) gewerkt aan een nieuw logo. Een logo waarin het wielrennen herkenbaar was en dat sprak tot de verbeelding. We zijn dan ook trots om het nieuwe logo officieel in deze nieuwsbrief te kunnen presenteren.

nieuw amstellogo

Het nieuwe logo zal langzaam maar zeker uitgerold worden in onze media. Een woord van dank voor Arnoud is hier zeker op zijn plaats!

Toelichting bij logo door Arnoud
Een logo of beeldmerk bevat als het goed is een bepaalde symboliek. Een paar woorden met een vorm die samen iets proberen te verbeelden. Strenger geformuleerd is een beeldmerk een beeld 'dat overeenkomt met het merk.’

Bij sportclubs is het traditie om in een embleemvorm -naast de naam van de club- een object van de sport zelf op te nemen (een bal, een hockeystick, een paard, een tennisracket, enz.). Voor WV de Amstel heb ik gekozen voor het tandwiel ‘de elf’. Dit kleine verzet staat denk ik bij het wielrennen voor de krachtsinspanning die de overwinning kan brengen in het laatste en moeilijkste deel van de wedstrijd: de eindsprint. ‘De 11’ is denk ik hierdoor een tandwiel waar de betere renners zich graag mee associëren.

De letters 'de amstel' heb ik laten ‘opbollen’ om er wat dynamiek in te brengen, een beweging. ook is het een oplossing om het lidwoord ‘de’ wat kleiner te laten lijken zodat het woord ‘amstel’ wat dominanter wordt in het woordbeeld. De embleemvorm (ovale staande driehoek) is niet -zoals gebruikelijk- de buitenste vorm om de elementen en de tekst heen, maar omgekeerd: deze embleem-vorm is uit het tandwiel gehaald. Hierdoor ontstaat er ruimte voor de tekst ‘wielervereniging’ en het symbool van deze regio: de vier kruisjes van Amstelland.

Het tandwiel zelf is de omvattende vorm geworden. Het is denk ik naast z’n symboliek ook een vrolijke vorm. Op afstand kan het lijken op een bloem, of een stralende zon. En die twee ziet iedere renner denk ik graag tijdens de trainingsritten...

Het logo kan in principe in drie uitvoeringen gebruikt worden.
Op wit: geheel rood, of rood tandwiel met kruisjes en zwarte tekst
Op zwart: rood tandwiel met kruisjes met witte letters.

Seizoen voortvarend van start gegaan

In april is het seizoen echt van start gegaan. In alle afdelingen van De Amstel wordt weer volop gekoerst.

Jeugd
De eerste maanden van het seizoen staan bij de Jeugd grotendeels in het teken van de plaatsingswedstrijden voor het NK. Maar ook het zuiden van het land is alweer opgezocht, waar mooie resultaten zijn bereikt.

Nieuwelingen
Bij de Nieuwelingen was het na de winter, na de goede en sterke lichtingen van de afgelopen jaren, even afwachten met welk "materiaal" de Nieuwelingen ploeg dit jaar de weg op zou gaan. Met een aantal tweedejaars en enkele eerstejaars is het een gemêleerde groep. Een aantal van hen schaatst op hoog niveau en sommigen kwamen daardoor wat laat en nog niet met fietsbenen de winter uit.
In de eerste clubritten in de VJC hebben we meteen kunnen zien dat het weer goed zit met de mannen die zijn doorgestroomd uit de jeugd. Nick Luijten, Mees van Duren, Olav Wind en vooral Jelle - Langeveld - Boonstra reden goed van voren. Ook zijn de meesten al naar een of meerdere klassiekers geweest. Nog geen uitslagen voorin, maar met een beetje meer ervaring komt dat zeker goed. Alle vertrouwen dat de Amstel Nieuwelingen de komende seizoenen weer gaan scoren. In de Ronde van Amstelveen lieten Jelle en Nick alvast hun potentie zien, met beide een top-10 klassering.

Junioren
De Junioren haalde enorm uit in de klassieker Noordwest Overijssel. Met plek 1-3-5 (Enzo Leijnse, Owen Geleijn en Roy Duivenstein) is de toon gezet voor het seizoen. En week later herhaalde Enzo zijn prestatie in de Zuiderzeeronde.
De Elite mannen verspreiden zich met WPGA letterlijk over het hele land en ook buiten de landsgrenzen.

Amateurs
Dit jaar hebben de Amateurmannen zich strakker georganiseerd en het eerste gezamenlijke optreden leverde zijn vruchten op. Acht amateurs reden een 3-daagse in de provincie Luxemburg: de Arden Challenge. Drie koersen van net boven de 80 km met telkens zo’n 1000 hoogtemeters. Max van de Water en Koen Warnier werden 7de en 10de en Max mocht het groene tricot mee naar huis nemen.(Zie het verslag verderop in deze Nieuwsbrief.)

Masters
De Masters trokken volgens traditie naar Hotel de Bloeiende Berg in Mechelen en reden elkaar weer helemaal kapot in hun eigen GP. Pierre Deen mag zijn naam nu op de lange erelijst bijschrijven op een vernieuwd parcours met 4x de Fromberg en 2 x Eyserbos en nog wat klimmetjes. (Verslag op website.)

Dames
De Dames hadden hun trainingsweekend in Noord-Holland. De ploegentijdrit in de Wieringermeer leverde een tweede en een derde plek op en een kunstfoto!

amsteldames op tenerife

Feiten uit de oude doos: Tim Krabbé en De Renner

De schoolexamens zijn inmiddels in volle gang, het lezen van de verplichte literatuur, respectievelijk de samenvattingen, ligt al weer ver achter de examenkandidaten. Literatuur is niet alleen voor school verplichte kost, ook voor wielrenners is er een lijst met verplichte basiskennis. Onbetwist nummer één op deze lijst is het in 1978 verschenen boek De Renner.

De schrijver neemt de lezer mee in het hoofd van een wielrenner tijdens de Ronde van de Mont Aigoual over 137 kilometer. Schrijver Tim Krabbé begon als schaker en werd pas op zijn dertigste wielrenner. Krabbé fietst als een schaker, hij denkt vele stappen vooruit. Wanneer demarreren en ontsnappen, kop overnemen, waaier maken, wel of niet volgen? Voor de wedstrijd verkent hij het parkoers en brengt het in kaart: hier ligt een afvoerrooster, in deze bocht moet ik aan de binnenkant inhalen, vanaf hier moet ik sprinten. Van schaken naar schakelen. Interessante materie voor allen die wielerwedstrijden (willen gaan) rijden. Opmerkelijk: wielrennen heeft volgens de schrijver niets te maken met hard rijden maar alles met tactiek en kunnen afzien. Meest gememoreerde citaat: Warm, bewolkt weer. Ik pak mijn spullen uit mijn auto en zet mijn fiets in elkaar. Vanaf terrasjes kijken toeristen en inwoners toe. Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me.
Begin de zin en iedere zichzelf respecterende wielrenner maakt hem af. Hoe treffend te lezen dat ook onze wielrenner van deze maand, Dick Visser, zich liet inspireren door dit boek en dat dit hem over de streep haalde wielrenner te worden.

In de oude doos vonden we een artikel uit het Parool van 30 september 1978. Krabbé was lid van G.G.M.C., één van de verenigingen die gefuseerd is tot De Amstel. Rob van Dobbelsteen was in gesprek geweest met Tim. Op dat moment waren er 4.500 exemplaren van De Renner verkocht.

Lees het prachtige verhaal van Tim Krabbé uit 1978 verder op de Amstelsite.

tim krabbe

Tim Krabbé de wielrenner in de jaren 70. Foto Soigneur

Nog meer lachen gieren en brullen bij de Amstelvrouwen

Herinner je je het stukje nog over Tenerife waar we kennismaakten met die fanatiekeling die dag na dag maar door bleef gaan? En voor het trainingsweekend even had opgewarmd met rondje IJsselmeer? Meet Nicole van Batenburg, die naast haar nieuwe passie fietsen ook nog een oude passie voort wil zetten, namelijk het schrijven van stukjes en vertellen van epische verhalen. Daarom zijn we blij om te horen dat zij de taak als tweede correspondent van de Amstelvrouwen graag op zich neemt.

Aangezien vijf kwartier in een uur praten geen probleem voor haar is en ze haar verhalen graag deelt met anderen, verwachten we nog meer lachen gieren en brullen met haar input. Bovendien is zij als aankomend journalist op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen in het medialandschap en kan zij hier een steentje bijdragen. Een Facebookpagina van de Amstel, waarom geen Instagram account? Hoe kun je dan non-stop stories delen, Boomerangen en (fiets)vrienden taggen?

Nicole gaat pas haar eerste koersjaar in, dus veel van jullie zullen haar nog niet kennen. Hoe weet je wie het is? Aangezien ze pas twee jaar een racefiets in haar bezit heeft en dus nog een beetje een rookie is in de wielerwereld, is een koers zonder materiaalpech meer de norm dan de standaard, staat haar helm vaker scheef dan recht en krijgt ze het voor elkaar om gelletjes op kop te eten in een teamtijdrit. Als ze dan ook nog eens een grote glimlach op haar gezicht heeft, moet het haar zijn. Veel plezier Nicole, en we zijn benieuwd naar de verslagen!

De Amsteldames hebben in april weer veel koersen gereden. Wat is het geheim van make-up? Lees hun belevenissen van afgelopen maand op de Amstelsite.

De Amstelweetjes; de dopingwaaier in een app

Mogelijk en hopelijk kennen veel renners de dopingwaaier al. Wat is dit? Tips om de goede doping te vinden? Het tegendeel. De dopingwaaier wordt aangeboden en onderhouden door De Dopingautoriteit (www.dopingwaaier.nl). De dopingwaaier is er om te voorkomen dat je voor onverwachte verrassingen komt te staan.

Zo zijn er geneesmiddelen die stoffen bevatten die verboden zijn. Iets waar je zelf of je huisarts niet bij stilstaat. In de app kan je alle in Nederland geregistreerde geneesmiddelen controleren op de aanwezigheid van doping. Met de app kun je ook nagaan of specifieke werkzame stoffen verboden zijn of niet. Mocht je arts een geneesmiddel voorschrijven dat verboden is, dan kan je een verzoek voor dispensatie aanvragen omdat het gebruik medisch noodzakelijk is. Hoe je dit kan doen, wordt uitgelegd in de app.

Vanaf de junioren kan je zomaar na een wedstrijd te maken krijgen met een dopingcontrole. Voor aanvang van de wedstrijd wordt aangekondigd dat er een controle is. Na afloop van de wedstrijd wordt bekend gemaakt welke renners zijn uitverkoren voor controle. Dit is naast de winnaar altijd een willekeurige renner en kan zelfs een renner zijn die afgestapt is. Niet opdagen voor een controle kan een schorsing betekenen. In de app staat stap-voor-stap uitgelegd hoe een dopingcontrole werkt en wat je rechten en plichten zijn.

Koersen in de Ardennen

In de kantlijn van de Amstel Gold Race reden 8 amateurs een 3-daagse in de provincie Luxemburg: de Arden Challenge. Drie koersen van net boven de 80 km met telkens zo’n 1000 hoogtemeters.
Lees het spannende wedstrijdverslag op de Amstelsite.

Oud-Tourwinnaars bij elkaar

Met trots mag WTC De Amstel zeggen dat men met haar Damestrainer Astrid Schop de derde Nederlandse Tourwinnaar in haar ledenbestand heeft. Nu heeft Astrid naast de gele ook een regenboogtrui in de kast hangen. Enkele weken terug troffen drie Tourwinnaars (en wereldkampioenen) elkaar op Papendal.

Astrid is regelmatig trainer bij de clinics van MIR Sportmarketing. Zo ook bij de clinic waar Joop Zoetemelk de vaste special guest is. Dit jaar was een jubileumeditie en als verrassing nodigde de organisatie Bernard Hinault uit. Zo troffen drie Tourwinnaars elkaar. Dit leverde mooie plaatjes op. Conclusie: de kampioenen zien er nog scherp uit!! (Meer foto's op onze Facebookpagina.)

nk jeugd

De wielrenner: Dick Visser

Leeftijd 45 jaar, Amateur, woont in Amsterdam, Trust & Identity Operations Engineer. Wielrenner sinds januari 2015 en vanaf dat moment lid van De Amstel.

“Hoe moet het nou verder met Dick?” vroeg menig Amstelmaster zich af na het nieuws. Is er leven na de Afsluitdijk voor ‘Mr. Rondje IJsselmeer’? Is hij nog aanspreekbaar? Heeft het (wieler)leven nog zin?
Voorzichtig peilden we de stemming.

dick visser

Dilemma: eten wat de pot schaft of ‘bezig zijn met je voeding’
Die pot moet ik zelf koken dus ik ben er dan sowieso mee bezig. Tegenwoordig plan ik e.e.a., dus de avond voor een rit goed eten, en alvast herstelvoeding klaar zetten voor als ik moe thuis kom van een rit. Dat is er wel eens bij ingeschoten na een monsterrit, zodat die het karakter kreeg van een “slooptraining” (aldus renner P.D.).

Beste rennersvoedsel
‘s Avonds: pasta, met weinig saus. ‘s Morgens: muesli en boterhammen. Onderweg: bananen, zoveel als ik erbij kan proppen in het Amstelshirt (het record staat op 7).

Ergste wieler-ervaring
Valpartij door een hond die het fietspad op rende in ‘t Twiske in 2013. Sindsdien heb ik een hoge pieptoon in m’n linkeroor. Gelukkig heb ik daar alleen last van als het stil is. Ieder nadeel heb z’n voordeel: het is ook motivatie om op de fiets te zitten.

Mooiste wieler-ervaring
De Mallorca312, een lange cyclo om het eiland, plek 66 in 2016.

Eerste keer op de racefiets
30 april 2012.

Eerste keer op de crossfiets
30 november 2014.

Eerste keer op de baanfiets
Niet. Ik rij nu op een racefiets, een veldfiets, en een tijdfiets. Als er überhaupt op een andere fiets gereden gaat worden zal dat eerder op een strandfiets zijn.

Eerste keer rond het IJsselmeer
2 juli 2013.

Favoriete Amstelrenner/renster
Mensen die niet te veel zeggen maar die wel hard rijden. Bijvoorbeeld Teun Mouris, Ronald de Waal, of Roel Gerritsen.

Dilemma: een mooie actiefoto van jezelf gemaakt door Klaas Groot of zelf een mooie actiefoto maken van je favoriete Amstelrenner/renster?

Zelf foto’s maken. Dat doe ik met de cross vaak en hoewel ik de techniek nog niet helemaal onder de knie heb, krijg ik hele leuke reacties op m’n actiefoto’s. Ik rij eerst zelf bij de 40+, zodat ik precies weet in welke bocht ik moet staan als ik daarna foto’s van de 40-/dames/nieuwelingen wil maken. Dan hangt Dylan lekker schuin in de bocht, of Michiel Mouris duikt ergens tussendoor. Het liefst zit ik er bovenop met m’n camera zodat de vertrokken gezichten er goed op staan. Niet iedereen is even gelukkig met dat geflits in z’n gezicht, maar daarna staan de foto’s wel op hun Strava profielen, dus dan zal het wel goed zitten.

Favoriete fietswinkel
De Haan. Zeer handig als ik weer eens wat vergeten ben en daar twee minuten voor de aanvang van de training achter kom.

Mooiste boek over wielrennen
De Renner van Tim Krabbé. Ik heb een gesigneerde versie!

Mooiste film over wielrennen
A Sunday in Hell. Als goede tweede de animatiefilm “Les Triplettes de Belleville”.

Beste muziek om mee te trainen
Geen. Toen ik in 1995 in Amsterdam kwam wonen werd ik direct de eerste week aangereden omdat ik een walkman (voor de jonge lezers: klik) op had. Sindsdien nooit meer muziek of telefoons op de fiets.

Specialiteit
Lang en zinloos hard rijden (aldus renner R.G.). Het liefst tegenwind.

Mooiste trainingsgebied
Spanje: Mallorca en Calpe.

Dilemma: met doping de Tour de France winnen of eeuwig tweede
Eeuwig tweede. Voor doping ben ik te eerlijk, ik rij met de cross netjes over het parcours, zelf als het lintje op de grond ligt (waarschijnlijk niet slim om hier te vertellen).

Ik begon met wielrennen omdat
Ik vrienden had die het ook deden, en ik van een van hen De Renner geleend had. Iets ogenschijnlijk simpels bleek heel complex en subtiel te zijn. Over het algemeen zijn wielrenners interessante persoonlijkheden, dus leuk om daar mee om te gaan.

Ik koos voor De Amstel omdat
Ik voor de cross een wat grotere club zocht, en er reden veel Amstelrenners in het veld. Ik had ook naar Gaul gekeken maar dat was alleen via internet, en WVA en Olympia hadden een soort dispuut over een clubhuis(?).

Ik voel mij wielrenner omdat
Het hele huis bezaaid ligt met fietsen en onderdelen.

Andere sporten
Niet. Soms wandelen met m’n vader.

Dilemma: een overwinning in het veld of op de weg
Op de weg, in een ploegentijdrit.

Stopt met wielrennen als
De zelfrijdende auto er is. De technologie daarvoor wordt ontwikkeld in landen waar bijna geen fietsers zijn, en ik denk dat dit een grote bedreiging wordt voor iedereen hier op een fiets.

Aantal racefietsen
Eén. Er wordt van diverse kanten op me ingepraat om er meer te kopen maar deze doet het nog prima en ik weet precies hoe hij onderhouden moet worden. Het stoort me wel dat ik ieder jaar een wielset oprem, dus als er een vervanger komt heeft die schijfremmen.

Hoogste aantal rondjes IJsselmeer in één seizoen
Volgens mij vijf.

Verwacht aantal rondjes IJsselmeer aanstaande seizoen
Nul, want de dijk is dicht! Tijd voor nieuwe inspiratie, ik heb dat rondje nou wel gezien.

Ik voel mij wielrenner als
Er een transponder op m’n fiets zit.

Mooiste criteriumrondje
Heb ik nog niet gereden.

Mooiste klassieker
Gent-Wevelgem met windkracht 7 of meer. Of Strade Bianche, in de regen. Half koers zijn alle fietsen, renners, en volgauto’s grijs van de modder. Zelfs klimmen wordt technisch.

Nachtmerrie/horrorscenario
Vallen en dan (nog meer) hersenschade.

Een keertje trainen met
Mathieu van der Poel. Een zeer sympathieke renner.

Onmiddellijk het peloton uit
Bouhanni. Zoals die man zich gedraagt, zowel in de koers als erbuiten… aan zijn fratsen te zien zou je zweren dat het een profvoetballer is.

Dat niemand anders dat bedacht heeft
Iets om de herrie van de wind te laten verdwijnen.

Mijn trainingsrondje
Noord-Hollandse polders. Veel wind, goede wegen, weinig verkeer, en aardige mensen, met weinig haast. Bijkomend voordeel: ik hoef er niet voor door de stad.

Favoriete fietsmerk
Canyon

Mooiste klim
Sa Calobra

Geheime trainingsvorm
Tijdens een monsterrit ook intervallen doen.

Dit kan veel beter
Remounts met veldrijden. Ik krijg de “stutter step” (het hupsje) maar niet weg!

Mooiste clubparcours
Wheelerplanet

Wil altijd nog
Spaans leren, en dan ieder jaar overwinteren in Spanje.

Als ik twee dagen niet gefietst heb
Dat gebeurt tegenwoordig soms. Ter compensatie heb ik 46x16 gestoken op mijn stalen Burco (“De Tank”), om van de woon-werkrit toch nog wat leuks te maken.

Als het regent
Ik heb een Tacx geprobeerd maar dat was dodelijk saai. Dan toch maar naar buiten. Sla wat centen stuk op hi-tech regenkleding, zodat je uitkijkt naar de volgende bui. Liefst met vrienden die alleen een wapperende plastic zak hebben.

Welke renner zou je (al dan niet virtueel) terug willen zien in het peloton?
Jacky Durand. Of andere avonturiers die kansloze acties toch zien lukken.

Droom
Geen oortjes meer in het peloton. Zie bovenstaand punt.

Na mijn wielercarrière
Ik zal er niet vrijwillig mee stoppen, dus ik denk hier liever niet over na.