Op deze datum gaan we het seizoen sportief en gezellig afsluiten. Op dit moment worden de puntjes op de i van het programma gezet. Hierover snel meer. Noteer alvast in de agenda: zondag 6 oktober vanaf 16 uur.

Voor de Junioren van het WPGA Junioren team bestonden de zomermaanden uit het rijden van veel mooie wedstrijden over de grens. Eerst werd de zware etappekoers Ain-Valromey gereden. Later reed een ploeg naar de winst in het ploegenklassement van de Giro delle Prese in Giavera del Montelo en reden Owen Geleijn (6e) en Roy Duijvesteijn (9e) daar naar knappe top-10 klasseringen. Vervolgens verplaatste het team naar Oostenrijk voor de Oberösterreich Rundfahrt, wederom een UCI koers. De selectie bestond daar uit Tristan en Owen Geleijn, Roy Duijvesteijn, Niek Voogt en Jim Kes. Klimmer Niek Voogt onderscheidde zich daar met een 7e en 13e plaats in etappes en een bijzonder knappe 10e plaats in het eindklassement.

Ondertussen vertegenwoordigden Joppe van de Weerdt, Wessel Mouris, Jip de Moor en Ivo Zwaans De Amstel in het eigen land bij de Asser Jeugdtour. Helaas konden ze de crashes niet allemaal ontwijken en kwamen ze deze keer niet heel hoog in het klassement voor of hadden ze (Wessel) zelfs een DNF.

De volgende buitenlandse etappe was de driedaagse Aubel-Thimister- Stavelot en kort daarna was de La Philippe Gilbert (een kleine L-B-L) met de finish op de Redoute. Enzo Leijnse werd daar tiende en zijn aanvalslust hem ook de bergprijs op. 



In dit zelfde weekend werd reed een ander team de Klimclassic in Limburg. Het natte weer leverde veel pech op. Van de Amstel mannen bleef alleen Tijmen van der Pijl over tot in de finale en werd hij 35e.

De laatste koers in het ‘zomerreces’ was de driedaagse GP Rüebliland. Een sterk bezette internationale koers. Mooie uitslagen werden hier gereden. Owen Geleijn scoorde in etappe 2a (4e) en etappe 3 (6e) twee top-10 klasseringen en in de laatste etappe schoof Wessel mee in de vlucht en werd knap 9e. In het eindklassement werd Enzo dus 4e, Owen 9e en Wessel 16e. Roy werd 43e en een andere eerstejaars, Tijmen reed de koers ook keurig uit op de 68e plaats. Sten Verzijl kwam in etappe 2a door pech buiten tijd.



Uitslagen uit de Nederlandse Tours

Naast de Junioren reden ook de Nieuwelingen en de Jeugd hun “Tour”. Ravi Heidstra, Fabio Valerio, Viego Tijssen, Jeffrey Zwart, Jan Boukema, Mees van Duren, Maarten Holsbrink, Jelle Boonstra, Olav Wind, en Maurits Kool (allen Nieuwelingen) deden dat in Achterveld. In Assen waren Tyler Eyk, Michiel Mouris, Max Baars en Jesse de Vries.

In Achterveld behaalde Mees en Jelle podiumplaatsen in de etappes en Viego zelfs een zege. Dit in de heetste week ooit gemeten in Nederland! Ravi werd 15e, Fabio 18e, Viego 2e, Jeffrey 12e; Jelle 8e (pech in laatste etappe), Mees 11e, Olav 14e, Maurits 19e , Jan 32e en Maarten 44e.
In Assen is het altijd een tikje serieuzer met steeds meer buitenlanders aan de start. Michiel Mouris wist in cat V beide tijdritten te winnen, maar verspeelde de gele trui uiteindelijk door alle bonificaties in de sprints. MM werd 4e achter drie buitenlandse concurrenten en bleef de ook sterk rijdende Tyler nipt voor. Jesse de Vries reed in zes dagen naar de 21e plaats in het eindklassement en Max Baars werd 12e in cat II.


 

Op vrijdag 19 juli jl. was onze trainster Astrid Schop te gast in het wielerprogramma De Proloog. Aanleiding was natuurlijk de Tour in combinatie met de discussie die was ontstaan over het feit dat Dumoulin helemaal niet de eerste winnaar van de roze trui in de Giro was. Vos was hem al meerdere keren voor geweest. En zo is er ook een Nederlandse vrouw die de eerste gele trui voor vrouwen won. Onze eigen Astrid dus.



Het interview van Astrid bij De Proloog deed mij terug denken aan deze dag en vooral aan het geweldige verslag dat hierover was geschreven in het clubblad van de IJSVU (de schaatsvereniging van de VU), waar Astrid ook lid van was. Een verslag (geschreven door Arno Lodder) waaruit blijkt dat de aandacht voor het vrouwenwielrennen sinds 1991 gelukkig een flinke ontwikkeling doormaakt.

’s Gravenhage, Tour feminin 1991
12.20
Hé, een wielrenster bij de ingang van het hotel. Ziet er wel professioneel uit, heeft zelfs een rugnummer.
Goh, nog meer wielrensters. Met rugzakjes (voor de pothelm?), Veel uitvallers vandaag dan zeker.
Rode driehoek boven de weg!
Een aanplakbiljet met als aankomsttijd 12.15 neemt de laatste twijfel weg. Om volstrekt onduidelijke redenen is de aankomst van de etappe met tenminste een half uur vervroegd.
Bij de finishlijn – reeds door bijna alle rensters verlaten – horen we van Desirée dat de etappe nu eens niet door van Moorsel is gewonnen. Astrid is in het peloton gefinisht en heeft dus nog steeds een voorsprong van 47 seconden.

15.40
Une minute
Trente secondes
Cinque, quatre, trois, deux, un … top(je).
De eerste rensters is vertrokken
De hele middag hebben we – en ik in het bijzonder – ons afgevraagd wat top zou betekenen. De speaker gebruikte even zo vaak het woord top als start (“En dan was dit de start/top van ….”). De speaker zei overigens wel meer rare dingen. Top staat volgens het woordenboek voor het gelijkschakelen van de chronometer met het uurwerk. Misschien bedoelde de starter echter wel top!, goed! (fr: tope), de speaker zeker niet.
Elke minuut start er weer een renster met glimmende, van olie druipende benen op een schitterende fiets. Alle mogelijke combinaties van moderne aërodynamische snufjes zijn wel te bewonderen.

17.02
Leontien van Moorsel vertrekt onder luide aanmoedigingen en met een aanzienlijk gevolg (4 auto’s met o.a. minister d’Ancona).

17.03
Une minute …
Nog eenmaal kijkt Astrid naar het publiek. Ze maakt degene die haar vast heeft duidelijk dat ze te veel naar links hangt.
Trente secondes…
Volledige concentratie,
Dix secondes…
Diepe ademhaling.
Top(e?)….
Voor de laatste maal vandaag. De eersten zullen de laatsten zijn: lijkt voor tijdritten in grote ronden geschreven.




17.12
Willard zijn stopwatch stopt. Bij gebrek aan een hartslag stopt deze automatisch na tien minuten.
Hij drukt hem niet weer in als van Moorsel over de streep komt. Auke heeft immers ook een horloge. Het verschil moet met zijn secondewijzer ook geregistreerd kunnen worden.

17.13
Daar is Van Moorsel al. Wat is die ongelooflijk snel.
Secondewijzer bij Auke op 22 seconden.

17.15
Een nieuw beste tijd voor Leontien van Moorsel: 11.47.
Wat een tijd. Mag Astrid 12.34 rijden. Zal ze nog aardig moeten rijden.

17.16
Daar is ze. Oh, ze gaat het makkelijk halen.
Shit, dat waren alleen de motoren. Wat zit ze er ver achter.
Ik weet niet of ze het gaat halen.
Nog tien seconden.
Ze haalt het niet.
Finish.
Misschien net, op 2 of 3 seconden.
Het kan toch niet dat ze het niet gehaald heeft.
Ze moet het gewoon gehaald hebben.

17.18
Speaker krijgt briefje in handen, bekijkt het.
…..Lees het nu voor.
Bekijkt het nog eens alsof de tijd in het chinees vermeld staat.
…..man, schiet toch op.
“De eindtijd van Astrid Schop is twaalf minuten en twee (j……) en dertig ( ….aah!)…..”

De huldiging
Leontien van Moorsel wordt gehuldigd als winnares van de etappe en daarnaast als winnares van de bergtrui, de groene trui en het jongerenklassement. Astrid mag voor de laatste keer de gele trui aantrekken.



Ze krijgt daarnaast een pluche leeuw, een verzilverd (?) flesje cola en uiteraard een bos bloemen. Bernard Hinault – van die vijf tourzeges- haast zich naar het podium om de twee sterkste ronderensters van de wereld te feliciteren. De op de derde plaats geëindigde Marsal mag alleen op het podium komen omdat haar ploeg, de Franse, de beste ploeg uit de ronde was. Maar wie is dan die andere dame die naast Leontien en Astrid heeft plaatsgenomen? De meest strijdlustigste renster wellicht? Of zouden de vrouwen ook de rode lantaarn kennen? Nee, zij is gekozen tot de charmantste renner van de dag.
(- “Nog prijs gereden de laatste tijd?”
- “Ja, in de vierde etappe van de ronde van de EG (de naam van de eerste Tour Feminin, redactie)  verkozen tot charmantse renster. “)
Vraag me niet hoe het kan, maar iedere dag was weer een andere dame de meest charmante. In het algemeen klassement eindigden tien dames ex aequo op de eerste plaats.
Het mogen dan mooie, charmante dames zijn, het gaat erom dat ze hard fietsen (wat ze overigens doen). Bij de miss verkiezing wordt toch ook niet een prijs uitgeloofd voor de snelste fietsster.
Kortom, een belachelijke prijs die afgeschaft zou moeten worden of bij handhaving geweigerd.

Na afloop
Na overwinningen bij het NSK-ploegen 1987, het NSK-individueel 1988, de WK-ploegen 1990 en de Ronde van de EG  in 1991 blijft er weinig te wensen over. Op de vraag van de pers over wat ze volgend jaar wil bereiken, volgt dan ook een stilte. Iemand uit het publiek (die later nog een handtekening kreeg) roept wereldkampioen. Dat lijkt ‘r wel wat.
Olympisch goud zou natuurlijk nog mooier zijn.
Voorlopig is ze in ieder geval nog – om met een citaat uit een grote landelijke ochtendkrant te besluiten – “even koningin van Europa”.
 

Wat nou zomerstop, de Amsteldames zijn alles behalve te stoppen dit jaar. Dit is een van de redenen dat de damesredactie (Lieske Coumans en Nicole van Batenburg) nu in het bezit is van twee nieuwe rood-wit-blauwe truien! Laten we daar maar mee beginnen... lees verder op de Amstelsite.


 

Tipparade

1. Aan het zwembad, bovenop de berg of lekker aan het strand: er was genoeg tijd om naast veel te fietsen hier en daar een podcast te luisteren, een nieuwe website te bezoeken of een video te bekijken. Aangezien er inmiddels een nieuw temperatuurrecord behaald is in ons landje en dit de aankomende jaren vast nog overschreden zal worden, hebben we als eerste tip alvast de link naar een website die in de toekomst niet kan ontbreken. Met de drinkwaterkaart hoef je nooit meer in paniek te raken dat je door de dorst het thuisfront niet meer haalt!

2. Ook blijkt dat WTC beschikt over een aantal interne mediatalentjes, die zeker niet overgeslagen kunnen worden. Het talent der talenten, oftewel onze Astrid Schop was namelijk begin augustus te horen op Radio 1! Wij wilden dit heel graag aan jullie laten horen, maar we kunnen de link helaas niet meer terugvinden. Als iemand een link weet waar dit mooie interview wél nog terug te luisteren is, dan horen wij dat graag! 

3. De talenten die we gelukkig wél nog kunnen zien, zijn Riejanne en Nicole. 
Riejanne Markus fietst bij CCC, en neemt iedereen die geïnteresseerd is tegenwoordig op een creatieve manier mee! Al haar UCI-races komen aan bod, dus vanaf nu is het altijd mogelijk om op de hoogte te zijn van het vrouwenwielrennen op het hoogste niveau. En ook Femke, René en Roos Markus zijn gespot in de filmpjes!

4. Onze correspondent Nicole kon met haar passie voor wielrennen en journalistiek natuurlijk ook niet achterblijven met een serie, waarbij ze ons meeneemt met haar (voorbereiding op haar) eerste bikepacking avontuur na het UCI Gran Fondo World Championship samen met Shawna en Francien. Zij heeft goed opgelet hoe Riejanne en andere vloggers het aan hebben gepakt, want wat zien haar eerste filmpjes er al professioneel uit. Ben je op zoek naar vrolijke filmpjes van onze overenthousiaste correspondent? Of benieuwd naar tips om zelf je trainingsschema te maken? Kijk dan zeker deze korte filmpjes van max. 10 minuten, lachen gegarandeerd! Het zijn er nu nog maar twee, maar er zullen tijdens haar avontuur eind augustus zeker updates komen over de grappige, moeilijke en mooie momenten van haar fietstocht. (Ik Fiets, Dus Ik Ben)

Afgelopen juni werd de 50e wielerronde van Ouderkerk aan de Amstel feestelijk gevierd met wielerronde De Ronde Hoep. Een wielerronde kan niet worden georganiseerd zonder vrijwilligers. Veel van die vrijwilligers kwamen uit de gelederen van De Amstel. Met 300 leden zou het op papier niet moeilijk moeten zijn om die vrijwilligers te vinden. Toch ging het in Ouderkerk bijna mis; pas op het laatste moment kwam het benodigde aantal regelaars rond. In de toekomst mag dit niet meer gebeuren.
Het bestuur heeft ideeën, daar wordt nog aan gewerkt. In de eerstvolgende jaarvergadering vast meer hierover. 
Bereid je als actief wielerlid alvast voor: We want you! Hoe precies weten we nog niet; een rooster, een oproeplijst, alles is nog mogelijk.



Om alvast een inkijkje te geven in de organisatie van een wielerronde: Amstellid en actief vrijwilliger Henk Hagen heeft in eigen stijl een persoonlijk relaas geschreven over het leven achter de schermen van de wielerronde van De Ronde Hoep.

Lees snel verder op de Amstelsite.